یکی از مسائلی که در اجرای گودبرداری بسیار حائز اهمیت است ، انتخاب روش مناسب پایدارسازی گود می باشد. در پروژه های ساختمان کوچک خیلی نمی توان از روش های مختلف و متفاوت استفاده کرد، زیرا هم ممکن است نیازی به پایدارسازی به روش های خاص نباشد و هم در ثانی از نظر اقتصادی ممکن است برای پروژه مقرون به صرفه نباشد. به همین دلیل تنوع این روش ها در پروژه های بزرگتر و خاص تر بیشتر کابرد دارد و طراحان می توانند با آنالیزهای خاص نسبت به موقعیت پروژه، هزینه های طرح، مشخصات خاک محل و محدوده های محاور گود بهینه ترین طرح را انتخاب نمایند.

برای پایدار سازی گود هفت روش مرسوم وجود دارد که بنا به شرایط مختلف استفاده از هر کدام مزیت های خاصی برای طراح و پیمانکار خواهد داشت.

هفت روش پایدارسازی گود و سازه های نگهبان در گود برداری:

۱-مهاربندی یا میخکوبی یا نیلینگ (Soil Nailing)

در این روش که به صورت چند مرحله ای صورت می گیرد پس از حفاری به عمق 1 تا 2 متر (عمقی که خاک تا 48 ساعت پایدار باقی بماند.) ، دیواره های خاک به وسیله دستگاه های مخصوص به صورت مایل به قطری حدود 10 الی 15 (بر اساس طراحی) حفاری می شود. پس از این کار میلگرد در داخل حفره ها قرار میگیرد و با ماشین الات مخصوص داخل حفره ها دوغاب تزریق می شود تا گیرش میلگرد در دیواره صورت بپذیرد. این کار در فواصل مشخص برای تمام محدوده حفاری اول انجام می شود. در انتها یک لایه شاتکریت به عنوان پایدارسازی موقت روی دیواره پاشیده می شود و بعد به سراغ گام بعدی حفاری خواهیم رفت. این روش تا رسیدن به ارتفاع کف گود تکرار خواهد شد

۲-روش دیواره دیافراگمی (diaphragm pile wall)

در این روش به کمک دستگاه های حفاری ویژه، محل دیوار نگهبان را حفر می کنیم. سپس به صورت همزمان گل بنتونیت و سیمان را تزریق می کنیم تا از ریزش دیوارهای حفاری شده جلوگیری کند. بعد از این کار شبکه آرماتوربندی دیوار را در داخل محل حفاری قرار میدهیم و پس از آن شروع به بتن ریزی می کنیم. معمولا برای این نوع پایدار سازی از بتن های روان با کارایی زیاد استفاده می کنند.

۳-روش دوخت به پشت یا تای بک یا انکراژ (Tie back Or Anchor)

روش دوخت به پشت نیز مشابهت های بسیاری با روش مهاربندی یا نیلینگ دارد با این تفاوت که در این روش، به جای استفاده از از میلگرد از کابل های مخصوص پیش تنیده استفاده می شود. تفاوت روش نیلینگ با انکراژ در این است که در روش نیلینگ ما از میلگرد استفاده می کنیم بدون اعمال نیروی پیش تنیدگی، اما در روش انکراژ از کابل های فولادی به جای میگرد استفاده می شود که پس از تزریق دوغاب و در حین گیرش اولیه با جک های مخصوص کشیده می شوند و پس از گیرش نهایی دوغاب، جک ها آزاد می شوند تا کابل ها با نیروی پیش تنیده ، فشار مضاعفی به خاک در راستای پایداری آن وارد نمایند.

۴-روش سپرکوبی (Sheet Pile)

در این روش پایدارسازی ابتدا طرفین گود را با استفاده از صفحات فولادی، به صورت سپرهایی در داخل خاک می کوبیم. سپس تا رسیدن به تراز کف گود خاکبرداری می کنیم. بعد از حفاری در کمرکش سپرها و بر روی آنها، تیرهای پشت بند افقی نصب می کنیم. سپس قیدهای قائم را به صورت عمود بر صفحه سپرها به پشت بندهای افقی متصل می کنیم.

۵-روش خرپایی

روش خرپا یکی از متداول ترین روش های پایدارسازی گود، به خصوص گودهای ساختمان های شهری می باشد. در این روش ابتدا پیش از خاک برداری، در محل دیوارهای گود، شمع هایی را به ارتفاع بیش از ارتفاع تا کف گود ایجاد می کنند تا المان های قائم را در آن قرار بدهند. برای گیردار کردن این المان ها انتهای شمع ها را شبکه ارماتور میبندند و المان قائم را در آن قرار میدهند و آن را بتن ریزی می کنند تا به صورت المان قائم یک سرگیردار شود. پس از این مرحله به صورت مایل تا تراز کف گود خاکبرداری صورت می گیرد. (شیب حفاری مایل باید به گونه ای باشد که خاک پایدار بماند.) بعد از حفاری بخش داخلی گود که محل قرارگیری انتهای المان های مورب خواهد بود را قالب بندی و آرماتور بندی می کنند و صفحات بیس پلیت (BasePlate) یا صفحات اتصال را روی فونداسیون جانمایی می کنند. پس از این کار بتن بخش میانی فونداسیون را میریزند و بعد از آن المان مورب را از بخش بالای المان قائم به صفحات روی فونداسیون متصل می کنند. تا این مرحله تنها بخش های مثلثی شکلی از خاک برداشته نشده محصور بین المان مورب و المان قائم در دور تا دور گود باقی مانده است. در این مرحله شروع به برداشتن این خاک تا ارتفاع المان افقی خرپا می کنیم. این کار را در دور تا دور گود تکرار می کنیم. به صورت گام به گام المان های مورب و افقی داخل خرپا را پس از هر مرحله خاکبرداری نصب می کنیم تا فرآیند خاکبرداری داخل گود با استفاده از پایدار سازی به روش خرپا تکمیل گردد.

۶-مهار متقابل

پایدارسازی گود به روش مهار متقابل شباهت هایی با روش خرپایی دارد. در این روش نیز المان های قائم در داخل شمع هایی به طول بیش از ارتفاع گود قرار می گیرند که انتهای آنها با بتن به صورت گیردار در داخل شمع های مهار شده است. این المان های قائم می توانند پروفیل های H  شکل یا I شکل باشند. بعد از جانمایی این المان های قائم در دو طرف دیوارهای گود، آنها را به کمک تیرها و المان های افقی شکل به صورت خرپا به یکدیگر متصل می کنیم تا بتوانند به پایداری یکدیگر کمک کنند. روش مهار متقابل بیشتر مناسب گودهایی می باشد که دارای عرض کم می باشند و برای گودهای عریض مناسب نیست.

۷-روش اجرای شمع (pile)

در این روش در پیرامون گود، بسته به سازه نگهبان گود با توجه به نوع خاک و مشخصات گود، می توانیم شمع های پیش ساخته یا درجا را ایجاد کنیم. بدین منظور در فواصل مشخص چاه های با قطر طراحی شده حفاری می گردند و با استفاده از شبکه آرماتور و بتن ریزی سازه اصلی نگهبان شکل میگیرد. شمع ها می توانند علاوه بر حالت بتنی به صورت فولادی و چوبی نیز باشند. در این روش فشار جانبی خاک را شمع ها تحمل می کنند که به صورت یک سر گیردار می باشند و معمولا 0.3 ارتفاع شمع طول گیرداری انتهای آن است.

از مهمترین مزیتهای برنامه RAM Connection می توان به موارد زیر اشاره کرد:

    طراحی و بهینه سازی تمام انواع اتصالات موجود در آیین نامه AISC و با هر دو روش طراحی ASD و LRFD. این اتصالات عبارتند از اتصالات برشی و خمشی، قاب مهاربندی شده و وصله تیرها و ستونها. همچنین ضوابط لرزه ای مربوط به قابهای خمشی و مهاربندی شده را نیز لحاظ می کند.
    با تلفیق مدلسازی سه بعدی و جزئیات اتصالات می توانید یک اتصال تیپ را با حداقل نیاز به سعی و خطا طراحی کنید. همچنین با بکارگیری مدلهای ساخته شده در برنامه های RAM Structural System، RAM Elements و STAAD.Pro می توانید اتصالات کل سازه خود را در برنامه RAM Connection بطور دقیق طراحی کنید.
 

قابلیتهای برنامه RAM Connection
مدلسازی

    مدلسازی انواع اتصالات فولادی زیر:
    اتصال تیر به ستون (بال یا جان)
    اتصال تیر به شاهتیر
    اتصال تیر به تیر
    وصله تیر و ستون
    براکتها
    ورقهای اتصال مهاربندی ها
    بیس پلیتها:
    بیس پلیت ستونها همراه با سخت کننده با بدون آن
    تک محوره یا دومحوره
    ستونهای همراه با ورق اتصال بادبند یا بدون آن
    طراحی و بهینه سازی بولتها
    ارائه بانک اطلاعاتی وسیعی از انواع اتصالات با قابلیت شخصی سازی
    ساخت اتصالات جدید برای بانک اطلاعاتی توسط برنامه اکسل
    کنترل بر روی دهها پارامتر طراحی:
    جوشها (اندازه، مصالح، طول و غیره)
    ابعاد ورقها
    بولت (اندازه، مصالح، طول و غیره)
    ابعاد ورقهای تقویتی و سخت کننده ها

    طراحی بر اساس آیین نامه ANSI/AISC 360-05 به روش ASD یا LRFD
    کنترل ضوابط لرزه ای قابهای خمشی و مهاربندی شده بر اساس ANSI/AISC 341-02
    طراحی قابهای خمشی با ضوابط ANSI/AISC 358-05
    طراحی براساس آیین نامه BS5950-1:2000
    طراحی بولتها بر اساس ACI 318-08 ضمیمه D
    کنترل کفایت اتصالات موجود
    بهینه سازی اتصالات از لیست انتخاب شده
    ارائه نتایج خروجی طراحی همراه با جزئیات اتصال
    چک کردن نتیجه طراحی اتصالات بر روی صفحه

برای توضیحات تکمیلی و دانلود نرم افزار به سایت منبع مراجعه نمایید

سایت منبع

امروزه با توجه به هر چه تخصصی تر شدن کار ها در بخش خصوصی،

بخصوص در فیلد عمران جمعیت متخصص زیادی مشغول به کار اند.

یکی از این تخصص ها نقشه برداری است که توسط تکنسین نقشه بردار و

یا مهندس ژئوماتیک در کارگاه های ساختمانی انجام می شود .

یکی از پر کاربرد ترین عملیات های یک متخصص نقشه بردار عملیات پیاده سازی یا همان Staking Out می باشد

که البته با استفاده از سیستم های توتال استیشن امروزی بسیار سهل و آسان گشته است

با این حال بسیاری نکات کوچک و بزرگ در این عملیات دقیق وجود دارد که عدم رعایت آنها در کارگاه های ساختمانی

باعث وارد آمدن هزینه های مالی ، زمانی و حتی خسارات جبران ناپذیر است.

 

اول ایمنی بعد کار

حتما شما هر روز صبح در هنگام ورود به کارگاه و محل پروژه خود با این جمله معروف "اول ایمنی بعد کار" رو به رو می شوید .

اما آیا تا بحال با خود فکر کرده اید که بعنوان یک تکنسین و مهندس نقشه بردار که با دوربین در

وسط کارگاه یا در ارتفاعات بلند و یا در گود های عمیق ایستاده اید چه نکات ایمنی را باید رعایت نمایید؛

اول از همه باید از نقاط حساس بدن مثل سر ، نوک انگشتان پا و ... به شدت محافظت شود

این کار با استفاده از کلاه های ایمنی فایورگلاس و با استفاده از کفش های ایمنی مجهز به

صفحه محافظ فولادی در جلو پا صورت میگیرد.

استفاده از کفش های ایمنی علاوه بر محافظت از انگشتان پا باعث جلوگیری از پیچ خوردن مچ پا نیز

می گردد و از شکستگی های احتمالی جلوگیری می نماید.

در مرحله بعد با توجه به این که کار ما در اکثر اوقات در زیر تابش شدید آفتاب و در طولانی مدت است

(بعنوان مثال از صبح تا عصر و بطور مداوم هر روز هفته) لذا می باید محافظت از چشم ها را جدی گرفت

لذا استفاده از عینک های آفتابی استاندارد بسیار ضروری است.

استفاده از عینک های آفتابی غیر استاندارد نه تنها باعث محافظت نمی شوند بلکه آسیبی جدی به شبکیه چشم وارد می کنند.

طبق ساختار درونی چشم زمانی که در محیط های مختلف (تاریک یا روشن) جابجا شوید مردمک چشم

بصورت غریضی میزان گشادی دریچه ورود نور را به داخل چشم تنظیم میکند

استفاده از عینک های غیر استاندارد باعث میشود تا چشم احساس کند که در محیطی تاریک و

بدون اشعه های مضر هست در حالی که این طور نیست و مردمک چشم بیش از اندازه باز شده و

اشعه های مضر مانند uv و x وارد چشم میشوند این موضوع زمانی خطر ناک است

که این اتفاق بصورت طولانی مدت رخ دهد که البته در کار ما چنین است.

در واقع تفاوت عینک های استاندارد و غیر استاندارد در این است که هر دو محیط را از نظر نور مرئی برای چشم تاریک میکنند

اما عینک های استاندارد از ورود اشعه های x و uv و ... نیز جلوگیری میکند اما عینک های غیر استاندارد نه.

 

برای خرید یک عینک مناسب جهت کار نقشه برداری بهتر است عینکی با خصوصیات زیر تهیه نمایید:

اولا عینک دارای uv 400 باشد

دوما از خاصیت آنتی رفلکس برخوردار باشد

این خاصیت جهت رفع بازتاب نور از روی اشیای براق مانند آهن آلات موجود در گارگاه مناسب است.

سوما از جنس شیشه باشد این بدان خاطر است که شیشه معمولا خود دارای اثر ضد uv است و

این باعث میشود به uv بودن عینک خود اطمینان بیشتری داشته باشید

معمولا عینک های پلاستیکی موجود در بازار از کیفیت ضد uv خوبی برخوردار نیستند.

در آخر سعی کنید در عین شیشه ای بودن عینک ، عینکی سبک تهیه نمایید.

 

بعد از محافظت چشم می باید از وقوع حوادث احتمالی جلوگیری شود مانند سقوط بار های بزرگ بروی افراد.

این اتفاق اکثرا بر اثر دید کور رانندگان جرثقیل ها و تاور ها در کارگاه ها رخ میدهد

که برای جلوگیری از آن باید از کاور های رنگی شب نما دار استفاده نمود تا رویت فرد نقشه بردار برای راننده تاور آسان باشد.

 

 

بعد از ایمنی نوبت به خود کار میرسد

در اینجا نکاتی در مورد عملیات پیاده سازی در کارگاه عنوان میکنیم:

 

اولین نکته طبق مراحل کاری به توجیه دوربین بازمیگردد در این مرحله تکنسین می باید

از ایستگاه های دیواری متعدد در محیط کارگاه بهره ببرد این کار میتواند با ایجاد یک شبکه دقیق سه ظلعی در وسط کارگاه

و قرائت ایستگاه های متعدد در دیوار ها و ستون های اطراف پروژه صورت پزیرد

دلیل آن هم این است که بعد از پیاده سازی عملیات ساخت صورت میگیرد و بعد از بتن ریزی بسیاری از عوارض

از جمله ایستگاه های دائم از دید خارج شده و حتی بکل ناپدید میشوند

که این برای یک مهندس نقشه بردار مقیم کارگاه اصلا جالب نیست‌.

در ضمن این کار باعث میشود در حین کار در صورت بهم خوردن سانتراتژ دوربین عملیات توجیه مجدد به سرعت انجام شود

(البته با وجود دوربین رفلکتور لس یا استفاده از شیت منشور ها در دیواره ها)

 

نکته بعدی که باید رعایت نمود استفاده از بیسیم های مجهز به سیستم ووکسر (voxer) می باشد

همان طور که میدانید در عملیات پیاده سازی اپراتور دوربین طی گرا های متوالی

به شخص ژالن گیر موقعیت نقطه را پیاده سازی میکند

از این رو بهره بردن از یک سیستم بیسیم یا واکی تاکی بخصوص در

مسافت های زیاد بسیار لازم و ضروری است .

سیستم ووکسر نیز به اپراتور دوربین و ژالن گیر این امکان را می دهد تا

بدون فشردن کلید بیسیم و تنها با صحبت کردن از آن استفاده کنند

درواقع کلید بیسیم با ارتعاش صدای شخص فعال میگردد.

 و در اصطلاح بصورت free hand می توان کار کرد.

 این امر برای اپراتور که دائما با دو دست با دوربین کار میکند و

همین طور برای ژالن گیر که با هر دو دست خود رفلکتور رو تراز میکند

بسیار مصبر ثمر بوده و به راحتی و سرعت کار می افزاید.

 

 

یکی دیگر از نکات قابل توجه برای مهندس نقشه بردار در کارگاه بهنگام پیاده سازی این است که

قبل از پیاده سازی نقاط حتما بطور موشکافانه نقشه طرح را برسی کنند این از آن جهت مورد اهمیت است که

با بینش بهتری میتوان اقدام به تعیین مکان استقرار دوربین نمود و این کار باعث صرفه جویی در زمان میشود.

به عقیده شخصی من اگر یک نقشه بردار خبره یک چهارم از وقت کاری خود را در روز عملیت صرف

بازنگری طرح مورد نظر کند باز هم جای توجیه دارد.

اساسا بازنگری طرح توسط اپراتور و ژالن گیر باعث ایجاد هماهنگی در بین آن دو شده و

ثانیا از زمان استقرار های بی مورد دوربین میکاهد.

 

دیگر نکته کلیدی که باید در حین عملیات پیاده سازی رعایت شود استفاده از روش های کنترلی است

اصولا کار های مهندسی همگی بر پایه کنترل استوارند.

نقشه بردار میتواند در پایان روز کاری خود و قبل از تحویل نقاط پیاده سازی شده به پیمان کار پروژه با استفاده از یک متر فلزی

با کیفیت مانند متر های فلزی وایشتنباخ آلمانی اقدام به مترکشی بین نقاط کند و آن ها را با اندازه های نظیر

در طرح سازه مطابقت دهد تا از صحت و دقت آنها اطمینان حاصل نماید.

 

نکته آخر نیز رعایت اخلاق حرفه ای در کارگاه های ساختمانی و پروژه های عمرانی است.

شما بعنوان یک تکنسین نقشه بردار و یا یک مهندس ژئوماتیک یک نماینده از جانب این خانواده بزرگ مهندسی هستید و

می باید در تمامی لحظات و شرایط با آرامش و اعتماد به نفس کامل با سایر همکاران خود در محل کار

(از مسئول پروژه و پیمان کار و ناظر گرفته تا کارگر جوشکار و راننده تاور و نگهبان کارگاه) معاشرت کنید.
منیع:وبسایت مهندس محمد اژدهاکش
 

درس و پروژه متره و برآورد وآنالیز یکی از دروس پایه ای است که فراگیری آن برای کلیه مهندسانی که در جایگاه کارفرما (دستگاه های اجرائی )، مشاور (دستگاه نظارت ویا مدیر طرح) ویا پیمانکار( مجری ) عمل می کنند لازم است . دستگاه های اجرائی کشور ، سالانه هزاران میلیارد تومان را در بخش بودجه های عمرانی هزینه می کنند.

توجه اندکی به مطلب فوق نشان میدهد که یک درصد اشتباه یا خطای انسانی ناشی از نا آگاهی از ضوابط در مقوله های برآورد اولیه مبلغ پیمانها ، رسیدگی به صورت وضعیت ها و…. باعث تضییع ده ها میلیارد تومان از بیت المال خواهد شد واین موضوع لزوم پرداختن به بحث آموزش و اهمیت آن را بیش از پیش روشن می سازد. از سوی دیگر تغییراتی که در بحث ضرایب رشته های مختلف و حذف تعدادی از آنها و همچنین مقدمه فصل های فهارس بهاء واحد پایه رشته های مختلف سال ۱۳۸۸ توسط معاونت برنامه ریزی ونظارت راهبردی ریاست جمهوری انجام گرفته ، باعث شده تا روش جاری سابق تاحدودی تغییر کرده وبسیاری از مهندسین دست اندر کار، با چگونگی عملکرد صحیح ( نحوه برآورد ، نحوه رسیدگی به صورت وضعیتها ، محاسبه تعدیل، استفاده از ضرایب و….. ) آشنا نباشند.

دو کتاب آموزش متره و برآورد به زبان فارسی که توسط دکتر سیاوش کباری و علیرضا سعادتمند ارائه شده است که میتوانید دانلود نمایید

دانلود علی رضا سعادت مند

دانلود سیاوش کباری

منبع:نقش نگار

دانلود جزوه بسیار عالی مقاومت مصالح – دکتر فاطمی

این جزوه ی دست نویس برای دانلود آماده است

دانلود کنید

منبع:icivil.ir

با سلام لازم دیدم امروز اموزش ایتبس 2013 رو برای شما عزیزان لینک کنم

این اموزش از سایت آی سیویل برای شما قرار داده شده که برای دانلود روی نام سایت ذکر شده کلیک کنید

امیدوارم قابل قبول باشه

مروری بر تاریخچه آیین نامه زلزله ایران

آیین نامه بارگذاری ساختمانها – استاندارد ۵۱۹

دستورالعمل طراحی ساختمانها در برابر زلزله نخستین بار به همت دفتر فنی سازمان برنامه و بودجه در سال ۱۳۴۳ برای طرحهای عمرانی تهیه شد و سپس در سال ۱۳۴۴ از طرف موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی کشور بصورت بخشی از استاندارد شماره ۵۱۹ «بارگذاری ساختمان ها» تدوین و برای استفاده در کلیه طرح های ساختمانی ابلاغ گردید.

این آیین نامه تا سالهای دهه ۵۰ در ساختمانهای کوتاه مورد استفاده قرار داشت ولی در سالهای بعد جوابگوی ساختمانهای بلند نبود. لذا برای این ساختمانها از آیین نامه زلزله آمریکا استفاده می شد.

در این آیین نامه روش تعیین نیروی ناشی از زلزله بطور خلاصه به شرح زیر بود:

: برش پایه

: ضریب شدت و ضعف اثر تخریبی زلزله در مناطق مختلف کشور که مقرر بود تا زمان تنظیم پهنه بندی K=1.0 منظور شود.

: وزن لرزه ای ساختمان که تعریفی مشابه با آیین نامه فعلی داشت.

: ضریب زلزله که بر اساس ضوابط زیر تعیین می شد:

الف- در ساختمان های تا ۵ طبقه و یا کوتاه تر از ۱۸ متر:

۱- در زمین های با مقاومت کمتر از یا زمین های با رس حساس  

۲- در زمین های با مقاومت بیشتر از      

ب- در ساختمان های بیشتر از ۵ طبقه و یا بلندتر از ۱۸ متر، بزرگترین دو مقدار زیر:

: پریود ارتعاشات طبیعی ساختمان

: وزن ۵ طبقه زیرین و یا ۱۸ متر اول ساختمان

مقدار  در رابطه فوق از فرمول تجربی زیر محاسبه می شد:

: ارتفاع ساختمان، متر

: بعد ساختمان در جهت مورد نظر، متر

حداقل ضریب زلزله تعیین شده بود.

توزیع نیروی زلزله در ارتفاع سازه مشابه آیین نامه فعلی بصورت مثلثی – خطی بود.

آیین نامه پیشنهادی انجمن ایرانی مهندسان محاسب ساختمان

این آیین نامه در آبان ماه ۱۳۵۹ تحت عنوان «ضوابط تعیین نیروی حاصل از زلزله» از طرف انجمن ایرانی مهندسان محاسب ساختمان منتشر شد و تا سال ۱۳۶۶ که استاندارد ۲۸۰۰ منتشر گردید مورد استفاده مهندسان سازه قرار داشت.

این آیین نامه هیچگاه رسمیت نیافت ولی مهندسان با آن کار می کردند و سازمانهای رسمی هم آن را پذیرفته بودند. در این سالها مملکت دوران پس از انقلاب و جنگ تحمیلی را می گذراند.

خلاصه این آیین نامه به شرح زیر بود:

: برش پایه

: ضریب شدت و ضعف اثر تخریبی زلزله خیزی منطقه. برای این ضریب دو عدد ۱٫۰ و ۰٫۷۵ برای مناطق مختلف کشور پیشنهاد شده بود.

: ضریب اهمیت ساختمان. برای این ضریب سه مقدار ۱٫۰ و ۱٫۱۵ و ۱٫۲۵ پیشنهاد شده بود.

: تعریفی مشابه ضریب رفتار در آیین نامه فعلی داشت. برای سیستم های سازه ای مختلف مقادیری در بازه ۰٫۷۵ تا ۲٫۵ پیشنهاد شده بود.

: ضریب زلزله:

الف- برای ساختمانهای تا ۳ طبقه و یا کوتاه تر ار ۱۰ متر

ب- برای سایر ساختمانها

: پریود ارتعاشات طبیعی ساختمان:

الف- در سازه های با قابهای خمشی فولادی

ب- در سازه های با قابهای خمشی بتن آرمه

ج- در سایر ساختمان ها

: ارتفاع ساختمان، متر

: بعد ساختمان در جهت مورد نظر، متر

حداقل و حداکثر ضریب به ترتیب ۰٫۰۴ و ۰٫۰۹ تعیین شده بود.

: اثر نوع خاک. این ضریب با رابطه ای که در آن و به ترتیب پریود ارتعاشات ساختمان و زمین محل وجود داشت تعیین می شد. مقدار بین ۱٫۲ و ۱٫۵ در تغییر بود. حداکثر برابر با ۰٫۱۱ تعیین شده بود.

: وزن لرزه ای ساختمان که تعریفی مشابه با آیین نامه فعلی داشت.

توزیع بار در ارتفاع سازه مثلثی-خطی بود و نیروی شلاقی نیز در راس سازه منظور می شد.

سایر ضوابط این آیین نامه کم و بیش مشابه آیین نامه فعلی بود. پیچش در ساختمان، مولفه قائم نیروی زلزله، محدودیت های مربوط به تغییر مکان جانبی و دیافراگم ها در آن دیده شده بود.

در این آیین نامه ضریبی به نام وجود داشت که مقدار لنگر واژگونی ناشی از زلزله را در طبقات پایین ساختمان تا مقدار ۲۵ درصد کاهش می داد. در نتیجه نیروی محوری ستونه ها قدری کاهش می یافت. این ضریب قبلا در سایر آیین نامه های جهان هم دیده می شد اما این روزها دیگر از آن خبری نیست.

آیین نامه طراحی ساختمان ها در برابر زلزله – استاندارد ۲۸۰۰

این آیین نامه در سال ۱۳۶۶ از طرف مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن منتشر شد. نظر به آنکه مرکز تحقیقات مسئولیت جمع آوری شتاب نگاشت های زلزله های ایران را به عهده دارد، تدوین این آیین نامه به عهده آن گذاشته شده بود. زمان انتشار آیین نامه با اختلاف حدود ۲ تا ۳ سال مقارن با زلزله شدید رودبار – منجیل است که اثرات آن تا حدی به تهران رسید و این شهر را نیز لرزاند.

ویرایش دوم آیین نامه طراحی ساختمان ها در برابر زلزله، در جلسه هیئت وزیران مورخ ۱۳۷۸/۹/۱۴ به تصویب رسید. چنانچه انتظار می رفت نسخه دوم با اصلاحات و اضافه نمودن موارد تکمیلی در آیین نامه و با برخورداری از سطح استاندارد پیشرفته نسبت به نسخه اول، از سطح ایمنی بالاتری برخوردار بود.

برنامه بازنگری متن آیین نامه برای تدوین ویرایش سوم نیز از سال ۱۳۷۹ آغاز گردید. در ویرایش سوم آیین نامه علاوه بر لحاظ کردن مطالب جدید و تغییرات لازم در مباحث مختلف که به منظور رفع ابهامات و تناقضات متن آیین نامه صورت گرفته بود، سیر منطقی مباحث در فصل بندی آیین نامه نیز مورد توجه قرار گرفت. ویرایش سوم آیین نامه طراحی ساختمان ها در برابر زلزله، در جلسه هیئت وزیران مورخ ۱۳۸۴/۳/۲۵ به تصویب رسید.

برنامه بازنگری متن آیین نامه برای تدوین ویرایش چهارم آن از سال ۱۳۸۸ آغاز گردید. در اجرای این دوره از بازنگری آیین نامه، به منظور تدقیق در تصمیم گیری پس از برگزاری جلسات متعدد، ارکان اصلی ساختار برای تدوین ویرایش جدید در خصوص چگونگی انجام وظایف رسیدگی به مباحث آیین نامه مورد تصویب قرار گرفت.

محتوای این بازنگری در زمینه های مختلف قابل بررسی است. از جمله می توان به تغییرات اساسی در اصلاح ساختار مطالب موجود به گونه ای رساتر و واضح تر، به روز نمودن مطالب علمی بر اساس نتایج تحقیقات علمی و آیین نامه های معتبر طراحی ساختمان ها در برابر زلزله و رفع نارسایی هایی که طی سالها استفاده از ویرایش سوم مشخص شده بود اشاره نمود.

ویرایش چهارم آیین نامه طراحی ساختمان ها در برابر زلزله، در مورخ ۱۳۹۳/۶/۲۳ کمیته دائمی بازنگری آیین نامه مذکور و نیز کمیته ملی استاندارد مربوط به آن مورد تایید قرار گرفته است. شایان یادآوری است که همزمان مفاد ویرایش سوم این آیین نامه نیز تا پایان شهریور ماه سال ۱۳۹۴ معتبر خواهد بود.

تعریف ساختمان های بلند

• آسمان‌خراش: (Skyscraper)

به یک ساختمان بسیار بلند که طبقات آن هر یک پس از دیگری قابل اقامت باشند آسمان خراش یا ساختمان بلندمرتبه گفته می‌شود. در فارسی در دهه اخیر واژه برج نیز برای اشاره به این مفهوم کاربرد یافته‌است.

هرچند برای تعریف آسمان خراش استانداردی رسمی در دست نیست اما بلندای دست کم ۱۵۰ متر به عنوان معیار تعریف آسمان خراش‌ها بکار می‌رود.

این واژه نخستین بار در اواخر سده نوزدهم برای ساختمان‌های بلند شهر نیویورک آمریکا بکار رفت. بعدها تاریخ نگاران معماری از کاربرد این واژه برای ساختمان‌های بلند آجری خودداری کرده و آن را تنها در مورد ساختمان‌های بلندمرتبه با اسکلت فولادی بکار بردند.

• ساختمان بلندمرتبه چیست؟

به ساختمان یا سازه‌ی مرتفع،‌ بلندمرتبه (Hi-Rise) گفته می شود. به طور معمول واژه بلندمرتبه با واژه ای دیگر مانند مسکونی یا اداری همراه است. بلندمرتبه ساختن به لطف اختراع آسانسور و مصالح ساختمانی ارزان قیمت امکان یافته است.

تنش یعنی:

نیروی وارده به سطح(F÷A)

نسبت تنش یعنی :

نسبت تنش وارده به مقدار مجاز بطور مثال فرض کنید تنش وارده 1500 باشه و تنش مجاز اون قسمت 3000

با این توضیحات نسبت تنش میشه 0.5


نسبت تنش همیشه باید زیر 1 باشد و اگر بیشتر از 1 شد یعنی تنش وارده بیشتر از تنش مجاز هست و المان نمیتونه جوابگوی تنش وارده باشه


اطلاعات بیشتر

در جلسه دفاع پاورپوینت نقش کلیدی در میزان گرفتن نمره کامل داردو

یک نمونه پاورپوینت آماده گردیده است.

علاوه بر پاورپوینت نکات کلیدی در باره تهیه و ویرایش این موضوع نیز ضمیمه شده است در آینده نمونه های بیشتری برای دانلود قرار میدهیم

دانلود کنید